முத்தங்கள் தந்து -
இனித்தவை எவையெனக்கேட்டாய் ,
இயலாத செயலென -
திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டேன் !
முத்தம் கேட்டதற்கு முறைத்தாய் -
முறைத்துப்பார் என்றேன் ,
முத்தம் கிடைக்குமென்ற நினைப்பில் !!!
உன்னோடு நடக்கும் சண்டையில் -
முதல் சுற்றுக்களில் வென்றாலும் ,
கடைசியில் முத்தங்கள் தந்து -
மொத்தமாய் வென்றுவிடுகிறாய் !!!
நீ ரொம்ப கெட்டப்பையன் என்றாய் ...
ஏனெனக் கேட்டால் ,
பல முத்தங்கள் வாங்கிக்கொண்டு -
சில மட்டும் தருகிறேனென்றாய் !!!
நீ எது கேட்டாலும் ,
முத்தம் மட்டுமே -
தரத்தோன்றுகிறது !!!
உடம்பு சரியில்லை என்றேன் ...
காலை - இரண்டு முத்தங்கள் ,
மதியம் - உணவுக்கு முன் ஒன்று ;
இரவு - தூங்கும்வரை, என்று ;
எழுதிக்கொடுத்தாய்!!!
உன் தொலைபேசி வழி முத்தங்களை -
நான் கண்மூடி இரசிக்கின்றேன் ,
அதன் சத்தம் கேட்ட தொலைபேசியோ-
என் காதுக்குள் இரசிக்கின்றது ..!
உடுத்திக்கொள்ள எதுவுமில்லாத நேரங்களில் ,
என் முத்தமெடுத்து அணிந்துகொள்கின்றன -
உன் உதடுகள் ..!
என்னைப்பற்றி நாலு வார்த்தை சொல்லென்றாய் -
“முத்தம்” என்று நான்கு முறை சொன்னேன் ,
'அதைத்தவிர உனக்கு ஒன்றுமே தெரியாதா', என்றாய் ...
உனைப்பற்றி சொல்ல துவங்குகையில் ,
உதடுகள் யாவும் -
உன் முத்தங்களையே சொல்கின்றன ..!
‘எனக்கு உன்னைப்போல -
கவிதையெழுதத் தெரியாது’ என்றாய் ,
எனக்கு உன்னைப்போல -
முத்தம் தரத்தெரியாது ..!
உலகின் மூன்று பங்கு நிலத்தை -
ஆக்கிரமித்தாலும் ,
உன் பாதம் மட்டுமே முத்தமிடும் -
பாக்கியம் பெற்றிருக்கிறது கடலலை ..!
ஈரக்காற்று -
உதடுதொட்டு போகையில் ,
உன் முத்தமென்று நினைத்து -
ஏமாந்துபோகிறேன் ..!
நீ கொடுத்த முத்தமனைத்தும் -
திருப்பித் தரவேண்டுமென்றால் ,
என் வாழ்வு முழுதும் -
முழித்துக் கொண்டிருக்கவேன்டியதுதான் ..!
உன்னிடம் இருந்துவரும் அனைத்து மடல்களும் -
"அவசரமாய் ஆறு முத்தம் தேவை" என்றே -
முடித்து தொலைக்கிறது ..!
கணவுகளின் தொலைவு -
நிஜமாகும்வரை ,
முத்தங்களின் தொலைவு -
முடிந்துபோகும்வரை ..!
நீ முத்தமிடும் பொழுதெல்லாம் -
நான் குட்டி குட்டி "அம்னீசியாவால்" ,
அவதிப்படுகின்றேன் ..!
அத்தனை கூட்டதினிடையே -
யாருக்கும் தெரியாமல் முத்தம் கேட்டாய் ,
தோட்டமே வைத்திருந்தாலும் -
திருட்டு மாங்காய்தான் சுகம்போலும் ..!
முத்தங்களுக்கு வர்ணம் சொன்ன முனிவர்-
நீயாகத்தான் இருப்பாய் ...
"பல் விளக்காத காலை முத்தம்", பச்சையாம் -
"சாமி கும்பிடும் இடைவெளியில் கொடுத்ததோ", வெண் நிறமாம் ;
"அதிகாலை முத்தம்", வெட்கச்சிவப்பாம் ;
"உச்சி வெய்யில் முத்தமோ", உஷ்ன மஞ்ஜளாம் -
"இரவு முத்தம் யாவும்", காரிருளாம் ..!
தருவது நீ -
பெற்றுக்கொள்வது நான் ,
நந்தியாக வரும் வெட்கத்தை -
விரட்டிவிடு..!
முத்தத்தின் தித்திப்பில் திசைமறந்து -
மளிகைக்கடையில் ,
“முத்தம் இரண்டுகிலோ வேண்டுமென்று”, உளரி -
மானம் போகக்கண்டேன் ..!
காற்று வழி முத்தம் அனுப்புகையில் -
பத்திரமாய் மூடி அனுப்பு ,
விண்ணிலேயே தேன் கிடைப்பதால் -
தேனீக்களெல்லாம் திருடிக்கொண்டுபோகிறது ..!
இமைகள் படபடக்கின்றன ,
உதடுகள் துடிக்கின்றன ;
காதுகள் விடைக்கின்றன ...
ஒற்றை முத்தத்தில் ,
ஓறாயிரம் நிகழ்வுகள் ..!
உன் முத்தங்கள் யாவும் -
மொத்தமாக கிடைத்தால் ,
காசிக்கு போகாமலே -
மோட்சமடைவேன்..!
Tuesday, February 17, 2009
Tuesday, February 10, 2009
கண்ணக்குழியில் செய்த குழிப்பனியாரங்கள் ..!
வடைசுட்ட பாட்டி -
அதைத்திருடிய அண்டங்காக்கா ,
கதை பழையது என்றாலும் ,
" நீ சொல்கையில் புதிதாய் இருக்கிறது".
குழிப்பனியாரம் பிடிக்குமென்று -
ஆசையாய் செய்துகொடுத்தாய் ,
இரண்டு மட்டும் இனிப்பாய் இருந்தது,
அவைமட்டும் உன் கண்ணக்குழியில் செய்தவையோ ..!
எம்மொழியில் வேண்டுமானாலும் பேசிக்கொள் -
எனக்குப் புரியும்,
உன் பாவணை மட்டும் பார்ப்பதால் ..!
விடியற்காலையில்,
அறைக்கண்ணால் விழித்து,
அழகாய் சோம்பல் முறிக்கையில்;
இன்னொரு கவிதைக்கு வித்திடுகிறாய் ..!
இப்படி ஒரு விடியல் கிடைப்பதால்தான் -
சூரியன் சூடேரிப்போகிறது,
தயவு செய்து -
கொஞ்சம் தாமதமாய் கண்விழி ..!
ஓடியாடி வேலை பார்த்து -
நீ உறங்கிபோகையில், உலகே ஓய்வெடுக்கிறது,
அடுத்த நாள் விழிக்கையில் -
குட்டிப்புயல் கிளம்பிவிட்டதென்று செய்தி வருகிறது ..!
அன்று ஓடை தாண்டுவதற்கு கரம்பிடித்தபொழுது -
விட்டுவிடாதே என்றாய் ...
இன்று பேருந்தில் நுழைவதற்கு -
கரம் நீட்டுகையிலும் ,
விட்டுவிடாதே என்றாய் ...
நாளை எனைக் கைப்பிடிக்கையிலும் ,
விட்டுவிடாதே என்பாய் ...
எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும் ,
ஓடையிலிருந்தே உன் கரம் பிடித்துக்கொண்டிருப்பது ..!
தூசுபட்டு கலங்கிய கண்கள்கண்டு ,
" ... அழாதடா ப்ளீஸ் -
யாராச்சும் அழுதா கூட ,
சேர்ந்து அழத்தான் தெரியும்,
ஆறுதல் படுத்த தெரியாது ", எனும் -
அப்பாவி பெண்ணாகவே இருக்கிறாய் ..!
எழுதிய கவிதையை ,
உனக்கும், விகடனுக்கும் அனுப்பினேன் ...
நல்லா இருக்குடா என்றாய் ,
விகடனைப்பற்றி மறந்துவிட்டேன் ..!
கடல்பார்க்கப் போகையில் -
அழகு குறைத்துச் செல் ,
தேவதையென்று நினைத்து -
அலையனைத்தும் உன் பின்னால் வந்துவிடும்,
அப்புறம் ஊரே வெள்ளக்காடுதான் ..!
காற்றடித்தாலே -
குளிர்கிறதென்கிறாய் ...
உன் மடி பார்த்தாலே -
தூக்கம் வருகிறதென்கிறேன் ..!
அசைவம் வேண்டாம் -
அந்த ஜீவன்கள் பாவமென்றாய் ...
எனை மட்டும், தினம் தினம் -
பார்வையாலேயே கொத்தித் தின்பது நியாயமோ ..!
அதைத்திருடிய அண்டங்காக்கா ,
கதை பழையது என்றாலும் ,
" நீ சொல்கையில் புதிதாய் இருக்கிறது".
குழிப்பனியாரம் பிடிக்குமென்று -
ஆசையாய் செய்துகொடுத்தாய் ,
இரண்டு மட்டும் இனிப்பாய் இருந்தது,
அவைமட்டும் உன் கண்ணக்குழியில் செய்தவையோ ..!
எம்மொழியில் வேண்டுமானாலும் பேசிக்கொள் -
எனக்குப் புரியும்,
உன் பாவணை மட்டும் பார்ப்பதால் ..!
விடியற்காலையில்,
அறைக்கண்ணால் விழித்து,
அழகாய் சோம்பல் முறிக்கையில்;
இன்னொரு கவிதைக்கு வித்திடுகிறாய் ..!
இப்படி ஒரு விடியல் கிடைப்பதால்தான் -
சூரியன் சூடேரிப்போகிறது,
தயவு செய்து -
கொஞ்சம் தாமதமாய் கண்விழி ..!
ஓடியாடி வேலை பார்த்து -
நீ உறங்கிபோகையில், உலகே ஓய்வெடுக்கிறது,
அடுத்த நாள் விழிக்கையில் -
குட்டிப்புயல் கிளம்பிவிட்டதென்று செய்தி வருகிறது ..!
அன்று ஓடை தாண்டுவதற்கு கரம்பிடித்தபொழுது -
விட்டுவிடாதே என்றாய் ...
இன்று பேருந்தில் நுழைவதற்கு -
கரம் நீட்டுகையிலும் ,
விட்டுவிடாதே என்றாய் ...
நாளை எனைக் கைப்பிடிக்கையிலும் ,
விட்டுவிடாதே என்பாய் ...
எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும் ,
ஓடையிலிருந்தே உன் கரம் பிடித்துக்கொண்டிருப்பது ..!
தூசுபட்டு கலங்கிய கண்கள்கண்டு ,
" ... அழாதடா ப்ளீஸ் -
யாராச்சும் அழுதா கூட ,
சேர்ந்து அழத்தான் தெரியும்,
ஆறுதல் படுத்த தெரியாது ", எனும் -
அப்பாவி பெண்ணாகவே இருக்கிறாய் ..!
எழுதிய கவிதையை ,
உனக்கும், விகடனுக்கும் அனுப்பினேன் ...
நல்லா இருக்குடா என்றாய் ,
விகடனைப்பற்றி மறந்துவிட்டேன் ..!
கடல்பார்க்கப் போகையில் -
அழகு குறைத்துச் செல் ,
தேவதையென்று நினைத்து -
அலையனைத்தும் உன் பின்னால் வந்துவிடும்,
அப்புறம் ஊரே வெள்ளக்காடுதான் ..!
காற்றடித்தாலே -
குளிர்கிறதென்கிறாய் ...
உன் மடி பார்த்தாலே -
தூக்கம் வருகிறதென்கிறேன் ..!
அசைவம் வேண்டாம் -
அந்த ஜீவன்கள் பாவமென்றாய் ...
எனை மட்டும், தினம் தினம் -
பார்வையாலேயே கொத்தித் தின்பது நியாயமோ ..!
Thursday, February 05, 2009
Just keep me in your Prayers..!
For all those doubts,
I ask now is "Ex miss me" ...
For all those distance,
I ask now is "Ex mile me"...
Stand in the middle of train tracks -
Look at them going off in the distance,
Though not, but i believe -
They meet up yonder a ways ...
Just like both of us Stay apart -
But close in the beat of Heart ...
Distance does make the heart grow Fonder,
You're my Best Friend Forever ...
All that i want you is,
Just keep me in your Prayers..!
P.S: Hope this will make you want to reach out to those you love.
I ask now is "Ex miss me" ...
For all those distance,
I ask now is "Ex mile me"...
Stand in the middle of train tracks -
Look at them going off in the distance,
Though not, but i believe -
They meet up yonder a ways ...
Just like both of us Stay apart -
But close in the beat of Heart ...
Distance does make the heart grow Fonder,
You're my Best Friend Forever ...
All that i want you is,
Just keep me in your Prayers..!
P.S: Hope this will make you want to reach out to those you love.
Monday, February 02, 2009
Left make it Right ...
One more hard fought final and one more true winner.
Yes, Nadal did it again and against Federer in the Aussie open Tennis final.
The magical left hand did the trick again.
Rafa is always considered as best in grasscourt and weak against hard court. By lifting the australian open title, which is his 6th grandslam win proved what an excellent player he is, by adapting the game to suit all surfaces. He improved his service which is his weakness compared to his opponents, but federer seems like in his downfall and never looked like he spotted his own weakness and improved it. Might be players like Nadal, Murray, Verdasco, Djokovic improved their level to federer and going past beyond him and that made federer wondering what wrong he is doing to keep away from the 14th grandslam title to equal Sampras record.
Federer is considered as legend, but nadal is emerging like a giant monster to go past against him. Federer had beaten the likes of Roddick, Safin, Hewitt, Philippoussis, Baghdatis and Gonzalez in Grand Slam finals… good players all, some very good, but none of those players could be called great, even though they have five Grand Slam titles between them. But Nadal won 3 titles in his 6 grandslams against Federer who is considered as great, that proves he is becoming great player.
Great players bring in something special. At some point during their career, they demonstrate skills and toughness that they are invincible. How long one does so is perhaps what determines whether that player has a claim to be one of the greatest.Federer has not looked confident facing Nadal. He is not going to beat Nadal by engaging in long baseline rallies. He has become too predictable for Nadal.
In my opinion, we are watching the greatest player ever (best shotmaker, genius control etc.) against the greatest athlete and mental competitor ever in tennis (plus incredible groundstrokes). these two are going to be regarded as 2 of the best ever. No doubt.
Nadal is agressive player, but it's great to see that Nadal has a special respect for federer and always considered him as champion and legend. Nadal never jumped in joy or scream like anything after winning the matches against federer. This one character will be appreciated and respected by all.
But Sad that Federer always take away Rafa's joy by crying like a baby. When Rafa lost the Wimbledon final in 2007 Rafa cried in the locker room and not in full view -which means he didn't take Federer glory away from him.Federer has done it once again by saddening Rafa and not allowing Rafa to take his full acclaim for all his hard work. He needs to sort himself out and act in a more professional manner. Human emotions has to be repected and its hard to digest the loss. By all means, cry but don't do it so dramatic that the crowd feel sorry for you and take away the joy from the winner.
All set for the next Wimbledon Grandslam and the race will be among Nadal, Federer, Murray, Verdasco ...
Nadal's era Continues... Go Rafa go ..!
Thursday, January 29, 2009
Still Awake ???
It’s 10:10 in the evening and she happens to be online on gtalk with lights blazing green. So I think of buzzing.
“Still Awake?”
“Done vyth d Dinner?’.
I type in ‘Still awake?’ and then start thinking about it. I think for about a minute about pressing the enter key but something tells me I shouldn’t. So I get back to surf for PMP materials. Then after a few minutes I again see the green dot. Should I buzz? Ask her whether she is done vyth her dinner? Tell her what I think? So I type in ‘Still Awake?’ again and am just about to press the enter button when suddenly a friend buzzes me sending the materials that I needed. I thank him and curse him and get back to pressing enter. Something tells me I shouldn’t. I press escape instead.
Around 10:30 I think about it again. Three times in last 15 minutes. It’s going the old way again, something I fear. Something I thought would never happen again. I click on the name in the list. I think about having a koffee. Its standard aftertake next to dinner. And anyway, I have my own cup of koffee at night nowadays (but that should have been done at around evening). I would buzz her after I have my koffee, I think. It’s foolish I know. At this point she might as well go offline any moment. But as if that forbidding voice inside me took me to the oven in the kitchen, I started preparing koffee. I come back at around 10:36. I type in ‘Still Awake?’ and am about to press enter. That voice inside my head grows stronger and so does the urge to talk to her. My battle continues when suddenly…she goes idle!
It’s not good to buzz a girl at night when she might have retired to bed already. I think. And I get back to that material i was reading.
MORAL: Don’t wait. Just do it if you think you are right. The voices in head are bullshit. It’s the voice of the heart which counts.
PS: Just a minute after this post, she went green again.
“Still Awake?”
“Done vyth d Dinner?’.
I type in ‘Still awake?’ and then start thinking about it. I think for about a minute about pressing the enter key but something tells me I shouldn’t. So I get back to surf for PMP materials. Then after a few minutes I again see the green dot. Should I buzz? Ask her whether she is done vyth her dinner? Tell her what I think? So I type in ‘Still Awake?’ again and am just about to press the enter button when suddenly a friend buzzes me sending the materials that I needed. I thank him and curse him and get back to pressing enter. Something tells me I shouldn’t. I press escape instead.
Around 10:30 I think about it again. Three times in last 15 minutes. It’s going the old way again, something I fear. Something I thought would never happen again. I click on the name in the list. I think about having a koffee. Its standard aftertake next to dinner. And anyway, I have my own cup of koffee at night nowadays (but that should have been done at around evening). I would buzz her after I have my koffee, I think. It’s foolish I know. At this point she might as well go offline any moment. But as if that forbidding voice inside me took me to the oven in the kitchen, I started preparing koffee. I come back at around 10:36. I type in ‘Still Awake?’ and am about to press enter. That voice inside my head grows stronger and so does the urge to talk to her. My battle continues when suddenly…she goes idle!
It’s not good to buzz a girl at night when she might have retired to bed already. I think. And I get back to that material i was reading.
MORAL: Don’t wait. Just do it if you think you are right. The voices in head are bullshit. It’s the voice of the heart which counts.
PS: Just a minute after this post, she went green again.
Wednesday, January 28, 2009
Thursday, January 08, 2009
ஒரு சாலையும் ஒரு தேவதையும், நானும்...
Inspired by a Song sequence in which a Girl dancing in the Rain ...
மழையில் நனைகிறதுன் மேலாடை ,
சாலையெங்கும் வழிகிறது அழகு!
எந்தவித தயக்கங்களும் இல்லாமல் யாருமில்லாத சுதந்திரத்தில் மழை நனைக்க, அழகு தெறிக்க சாலையில் ஓடி, நீ பேருந்து பிடிக்கும் அழகே தனி அனுபவம்...அதுவும் அவள் மனதுக்கு நெருக்கமான தோழி ஒருத்தியாயிருக்கையில், இன்னும் அற்புதமான அனுபவமாகி விடுகிறது அது!
மாலையில் வாடா என்றாய், மழைதான் வந்தது... உனைப்பார்க்க முடியவில்லை ..!
மழையில் நனைய விட்டு அதன் அறிமுகம் செய்தவள் அவள்! தண்ணீர் பட்டாலே துடித்திப்போகிற வேற்று கிரக வாசியைப்பொல் இருந்த என்னை, இருள் சூழ்ந்த மாலையில், பனி படர்ந்த மழையில் நடக்க விட்டிருந்தாள்.
யாரோடும் அதிகம் பேசாத அவள் என்னை மட்டும் சேர்த்துக்கொண்டதில் சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டிருந்த மனதை; மிக மென்மையான இயல்பு (அவள் எப்படி அவ்வளவு அழகாக புன்னகை சிந்துகிறாள் என்பது நான் இன்னமும் அதிசயிக்கிற விசயம்) வெகு நிதானமான பெண்மை, முடிவெடுக்கிற ஆற்றல், நிறைவான தோற்றம் என மொத்தமாய் மிக அதிகமாய் வன் முறைசெய்து கொண்டிருந்தாள் அவள்...
அதே போல் யாரொடும் அதிகம் பேசாத என்னை , நேரம் போவது தெரியாமல் பேசச்செய்வதவலும் அவளே. மறந்துபோன, மறைந்துபோன உயிர் தோழியை நினைவுபடுத்தியவளும் அவளே.
அழகு தெறிக்க,வளைவுகள் அதிர, பெண்மையின் இயல்பான வாசனைகளோடு, மழையில் நனைகிற அழகுகளோடு, மிக முக்கியமானதாய், அவசர கதியிலும் என்னை தவிர்க்கவில்லை என்கிற மிக நெருக்கமானதான சினேகங்களோடும் என் நாட்களை அற்புதமாக்கிக்கொண்டிருந்தாள்...
என்ன ஒரு சோகம் அவள் இருக்கும் இடத்தில் நான் இருக்கும் தவம் அல்லது வரம் எனக்கு இதுவரையும் கிடைக்கவில்லை, இனிமேலும் கிடைக்கப்போவதில்லை...
//
உன்னைத்தொட்ட மழைத்துளிகள் -
விழுந்த இடங்களில்,
வண்ணத்துப்பூச்சிகள்...!
//
காற்றில் கரைகிறது -
உன்னில்பட்ட மழைத்துளிகள் ,
சாலையெங்கும் பூவாசம்...!
//
நீ
இந்தப்பக்கமாய் வருவாய் என்றே -
யாருக்கும் வழிவிடாமல் காத்திருக்கிறது ,
உனது அலுவலக சாலை வழி!
//
நீ -
வீதியில் வரும் வரை ,
காத்திருந்து ஒளிர்கின்றன ...
ஆங்காங்கே இருக்கிற -
சாலை விளக்குகள்..!
//
அவள்
ஓடிக்களைத்தில்
மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறது
காற்று!
//
பனி-
பூத்திருக்கிறது சாலை ...
அவள்-
அலுவலகம் வருகிற -
நேரத்திர்காக...
//
அதிர்ந்து வளைகிற அழகுகளில்
சிதறுகிறதென் கவனம்...
உன் மேலாடையில் வழிகிற
காற்றில் கரைகிறதென் சுவாசம்...
கன்னங்களில் இழைகிற கூந்தல்கற்றைகளில்
சிக்குகிறதென் கண்கள்...
நீ இழுத்து விடுகிற மூச்சில்
நிறைகிறதென் உயிர்!
பின் குறிப்பு:
//
இத்தனை நெருக்கமான தோழியாய் இருந்தும் அவள் தினம் அதிகாலையில் சோம்பல் முறிப்பதை பார்க்கும் சந்தர்ப்பம் எனக்கு அமைந்திருக்கவில்லை. அது ஒரு மாதிரியான தவிப்பாகத்தான் இன்றளவும் இருக்கிறது.
//
அவளை இப்பொழுது அதிகம் பார்ப்பதில்லை, நான் மழையில் நனைவதும் இல்லை... பின்னர் ஒருவேளை நிகழக்கூடும், நிலவொளியில் நிகழக்கூடும்... முன்பு நிகழ்திருக்கிறதைப்போலான தருனம்தான்... ஒரே வித்தியாசம், இப்பொழுது தோழியாக பார்க்கக்கூடும் ..!
//
காலம் மாற்றங்களை
கவ்விக்கொண்டு பயணிக்கிறது...
மாற்றங்கள் எதிர்பார்க்கப்படுகின்றன!
நட்புடன்,
நான் ..!
மழையில் நனைகிறதுன் மேலாடை ,
சாலையெங்கும் வழிகிறது அழகு!
எந்தவித தயக்கங்களும் இல்லாமல் யாருமில்லாத சுதந்திரத்தில் மழை நனைக்க, அழகு தெறிக்க சாலையில் ஓடி, நீ பேருந்து பிடிக்கும் அழகே தனி அனுபவம்...அதுவும் அவள் மனதுக்கு நெருக்கமான தோழி ஒருத்தியாயிருக்கையில், இன்னும் அற்புதமான அனுபவமாகி விடுகிறது அது!
மாலையில் வாடா என்றாய், மழைதான் வந்தது... உனைப்பார்க்க முடியவில்லை ..!
மழையில் நனைய விட்டு அதன் அறிமுகம் செய்தவள் அவள்! தண்ணீர் பட்டாலே துடித்திப்போகிற வேற்று கிரக வாசியைப்பொல் இருந்த என்னை, இருள் சூழ்ந்த மாலையில், பனி படர்ந்த மழையில் நடக்க விட்டிருந்தாள்.
யாரோடும் அதிகம் பேசாத அவள் என்னை மட்டும் சேர்த்துக்கொண்டதில் சந்தோசப்பட்டுக்கொண்டிருந்த மனதை; மிக மென்மையான இயல்பு (அவள் எப்படி அவ்வளவு அழகாக புன்னகை சிந்துகிறாள் என்பது நான் இன்னமும் அதிசயிக்கிற விசயம்) வெகு நிதானமான பெண்மை, முடிவெடுக்கிற ஆற்றல், நிறைவான தோற்றம் என மொத்தமாய் மிக அதிகமாய் வன் முறைசெய்து கொண்டிருந்தாள் அவள்...
அதே போல் யாரொடும் அதிகம் பேசாத என்னை , நேரம் போவது தெரியாமல் பேசச்செய்வதவலும் அவளே. மறந்துபோன, மறைந்துபோன உயிர் தோழியை நினைவுபடுத்தியவளும் அவளே.
அழகு தெறிக்க,வளைவுகள் அதிர, பெண்மையின் இயல்பான வாசனைகளோடு, மழையில் நனைகிற அழகுகளோடு, மிக முக்கியமானதாய், அவசர கதியிலும் என்னை தவிர்க்கவில்லை என்கிற மிக நெருக்கமானதான சினேகங்களோடும் என் நாட்களை அற்புதமாக்கிக்கொண்டிருந்தாள்...
என்ன ஒரு சோகம் அவள் இருக்கும் இடத்தில் நான் இருக்கும் தவம் அல்லது வரம் எனக்கு இதுவரையும் கிடைக்கவில்லை, இனிமேலும் கிடைக்கப்போவதில்லை...
//
உன்னைத்தொட்ட மழைத்துளிகள் -
விழுந்த இடங்களில்,
வண்ணத்துப்பூச்சிகள்...!
//
காற்றில் கரைகிறது -
உன்னில்பட்ட மழைத்துளிகள் ,
சாலையெங்கும் பூவாசம்...!
//
நீ
இந்தப்பக்கமாய் வருவாய் என்றே -
யாருக்கும் வழிவிடாமல் காத்திருக்கிறது ,
உனது அலுவலக சாலை வழி!
//
நீ -
வீதியில் வரும் வரை ,
காத்திருந்து ஒளிர்கின்றன ...
ஆங்காங்கே இருக்கிற -
சாலை விளக்குகள்..!
//
அவள்
ஓடிக்களைத்தில்
மூச்சு வாங்கிக்கொண்டிருக்கிறது
காற்று!
//
பனி-
பூத்திருக்கிறது சாலை ...
அவள்-
அலுவலகம் வருகிற -
நேரத்திர்காக...
//
அதிர்ந்து வளைகிற அழகுகளில்
சிதறுகிறதென் கவனம்...
உன் மேலாடையில் வழிகிற
காற்றில் கரைகிறதென் சுவாசம்...
கன்னங்களில் இழைகிற கூந்தல்கற்றைகளில்
சிக்குகிறதென் கண்கள்...
நீ இழுத்து விடுகிற மூச்சில்
நிறைகிறதென் உயிர்!
பின் குறிப்பு:
//
இத்தனை நெருக்கமான தோழியாய் இருந்தும் அவள் தினம் அதிகாலையில் சோம்பல் முறிப்பதை பார்க்கும் சந்தர்ப்பம் எனக்கு அமைந்திருக்கவில்லை. அது ஒரு மாதிரியான தவிப்பாகத்தான் இன்றளவும் இருக்கிறது.
//
அவளை இப்பொழுது அதிகம் பார்ப்பதில்லை, நான் மழையில் நனைவதும் இல்லை... பின்னர் ஒருவேளை நிகழக்கூடும், நிலவொளியில் நிகழக்கூடும்... முன்பு நிகழ்திருக்கிறதைப்போலான தருனம்தான்... ஒரே வித்தியாசம், இப்பொழுது தோழியாக பார்க்கக்கூடும் ..!
//
காலம் மாற்றங்களை
கவ்விக்கொண்டு பயணிக்கிறது...
மாற்றங்கள் எதிர்பார்க்கப்படுகின்றன!
நட்புடன்,
நான் ..!
Tuesday, December 23, 2008
Curtain Raiser: Marley and Me
There are not too many movies I can't wait for the DVD to come out but this is one I’ll have to see in the theater.
Here is the curtain raiser for a much awaited movie “Marley and Me”, releasing on Christmas day.
This is a bittersweet story which brings all those pleasant memories of your beloved dog but the sad moments too. This is not only a story about World's Worst Dog and its funny facts, but also portrays how a dog plays a role in a life of a family which brings happiness and sorrow to them and how a beloved pet can be an integral part of it.
I was literally cried on reading the last 2 episodes of the novel and am pretty sure this is going to happen again on last half hour or couple of minutes of the film.
This is not talking about just a tear or two welling up — also talking abt grown men and women snuffling and sobbing uncontrollably, then dashing from the theater before the lights come up to avoid making eye contact with all the other blubbering saps. Seeing the ending, in all its horrifically sad detail, is bad enough if you're a grown-up (and a dog person).
If you're a little kid expecting a happy puppy movie, "Marley & Me" could cause serious trauma requiring hours of therapy and many scoops of ice cream to repair :-)
However, think the movie might be useful for younger people starting out in life, ones who have yet to learn the crushing, horrible truths of undying dog love.
And also "Marley & Me" could prove to be the ultimate date movie...Girls, "If his eyes are dry when the lights come up, dump him."
Marley is just all sort of nonsense ...consumes sofas, eats dry-wall, drinks from toilets, overturns garbage, breaks everything and swallows a valuable necklace...at the end that is what makes your puppy special :-)...Marley's erratic and explosive activities will supply all the suspense, action and drama. Better watch all those fun in the movie.
I was keep tracking of the movie shooting and its proceedings and these were some funny incidents mentioned in "Behind the scenes" scoop..."The first day on set Jennifer Aniston looked over and saw the star of the movie, Clyde, who plays Marley, chewing her purse and turned to the trainer for help and they were just praising Clyde 'good dog' and paying him with a treat," Director Frankel said. "We just wanted Clyde always to misbehave, to be as rambunctious, rascally, surprising, energetic and funny as possible. Just like all of our dogs -- they are just a lot of trouble. All the joy is worth all of the trouble."
For anybody who read the book, you’ll know how this movie ends. But even if you hadn’t, it doesn’t take the detective inside you to figure out what’s going to happen...And don’t forget to bring a few tissues.
It will be a Mischievous Treat for all the pet lovers and for the adults too.
Have fun on Christams vyth ur Family and Marley...Merry Christmas to all.
P.S: It brings back all those sweet memories of my crazy little puppy "Snoopy". Miss you Snoopy :-(
Here is the curtain raiser for a much awaited movie “Marley and Me”, releasing on Christmas day.
This is a bittersweet story which brings all those pleasant memories of your beloved dog but the sad moments too. This is not only a story about World's Worst Dog and its funny facts, but also portrays how a dog plays a role in a life of a family which brings happiness and sorrow to them and how a beloved pet can be an integral part of it.
I was literally cried on reading the last 2 episodes of the novel and am pretty sure this is going to happen again on last half hour or couple of minutes of the film.
This is not talking about just a tear or two welling up — also talking abt grown men and women snuffling and sobbing uncontrollably, then dashing from the theater before the lights come up to avoid making eye contact with all the other blubbering saps. Seeing the ending, in all its horrifically sad detail, is bad enough if you're a grown-up (and a dog person).
If you're a little kid expecting a happy puppy movie, "Marley & Me" could cause serious trauma requiring hours of therapy and many scoops of ice cream to repair :-)
However, think the movie might be useful for younger people starting out in life, ones who have yet to learn the crushing, horrible truths of undying dog love.
And also "Marley & Me" could prove to be the ultimate date movie...Girls, "If his eyes are dry when the lights come up, dump him."
Marley is just all sort of nonsense ...consumes sofas, eats dry-wall, drinks from toilets, overturns garbage, breaks everything and swallows a valuable necklace...at the end that is what makes your puppy special :-)...Marley's erratic and explosive activities will supply all the suspense, action and drama. Better watch all those fun in the movie.
I was keep tracking of the movie shooting and its proceedings and these were some funny incidents mentioned in "Behind the scenes" scoop..."The first day on set Jennifer Aniston looked over and saw the star of the movie, Clyde, who plays Marley, chewing her purse and turned to the trainer for help and they were just praising Clyde 'good dog' and paying him with a treat," Director Frankel said. "We just wanted Clyde always to misbehave, to be as rambunctious, rascally, surprising, energetic and funny as possible. Just like all of our dogs -- they are just a lot of trouble. All the joy is worth all of the trouble."
For anybody who read the book, you’ll know how this movie ends. But even if you hadn’t, it doesn’t take the detective inside you to figure out what’s going to happen...And don’t forget to bring a few tissues.
It will be a Mischievous Treat for all the pet lovers and for the adults too.
Have fun on Christams vyth ur Family and Marley...Merry Christmas to all.
P.S: It brings back all those sweet memories of my crazy little puppy "Snoopy". Miss you Snoopy :-(
Monday, December 08, 2008
Holiday Qns ...
It's time for Christmas, we singing for the world...
Let's live together, in harmony...
It's time for Christmas; it's time to heal the world...
Let's come together, it's Christmas time.
Let's live together, in harmony...
It's time for Christmas; it's time to heal the world...
Let's come together, it's Christmas time.
And its time for Fun with the Holiday Qns. Send your answers to my mail prabhuc14@gmail.com ASAP.
Most correct answers and the kvik replies will get a surprise Santa Gift :-)...Pinky Swear!!!
Merry Quizmas
Holiday Qns:
1. Which ocean is Christmas Island located in?
a) Atlantic b) Pacific c) Indian d) Arctic
2. What color crab is the most obvious of the species on Christmas Island?
a) Red b) Green c) Blue d) Brown
3. What is the official language on Christmas Island?
a) Malay b) French c) Spanish d) English
4. What type of climate does Christmas Island have?
a) Snow b) Rainforest c) Desert d) Swamp
5. What hemisphere do penguins live in?
a) Northern b) Southern c) Eastern d) Western
6. Pure snow is made of?
a) Frozen rain b) Ice Pellets c) Snow Crystals
7. Guess these Christmas Words
i) NADNCE CANY ii) RCEIAKTFU iii) EDERNRIE iv) HNPREOLOT
8. When playing outside in the winter you must wear?
a) A Baseball Cap b) A Fedora c) Sun Glasses d) A Toque
9. What Disney Princess was graced with the "Gift of Song"?
a) Aurora b) Belle c) Snow White
10. A Princess might eat a delicious dessert called a "Subtleties". What were they sculpted in the form of?
a) Animals and Heroes b) Knights and Horses c) Castles and Bridges
11. A Princesses beautiful gown was often made of?
a)Linen, Silk and Velvet b)Linen, Silk and Burlap c)Linen, Silk and Straw
The time starts now …
Tuesday, November 25, 2008
தேவதைகளின் இருப்பிடம் - Part 3
Part 1>
Part 2>
என்னடா இந்நேரத்துக்கு -
காலை வணக்கம் சொல்கிறாயென்றாய் ...
உனைப்பார்த்த பின்னர்தானே -
எனது நாள் துவங்குகிறது ..!
எனக்கும் 'F9' keyக்கும் சண்டை ...
உன் மடலுக்கு காத்திருந்து காத்திருந்து -
Outlookல் 'F9' ஐ சதா தட்டியதால் -
அதற்கு தலைவலிக்கிறதாம் ..!
எப்படா கிளம்புவே என்றதர்க்கு ,
ஆறு மணிக்கு என்றாய் ...
பேய்கள் எல்லாம் '12 மனிக்கு'தானே கிளம்புமென்றதர்க்கு ,
பேயைப்போல் பாவனைசெய்து பயப்படுத்தினாய் ...
எப்படிச்செய்தாலும் எனக்கு நீ தேவதைதான் ..!
உனை பார்த்துவிட்டுப்போகலாமென -
எண்ணிக்கொண்டிருந்தேன் ,
எப்படித்தான் தெரிந்ததோ -
என்னோடு மழையும் சேர்ந்துகொண்டது ..!
குடை தளர்த்தி -
கொஞ்சம் தரிசனம் கொடு ...
ஊரிலுள்ள மழையனைத்தும் -
உனைப்பார்க்கத்தான் ஆசை ஆசையாய் பெய்கிறது ..!
அந்த மழை அழகா -
மழையில் நனையும் நீ அழகா ,
பார்க்கலாமென ஒடோடி வந்தேன் ...
அதற்குள் அவசரமாய் கிளம்பிவிட்டாய் ...
குடைமடக்கி பேருந்தினில் நுழைந்தாய் ...
இடைப்பட்ட தருணத்தில் உனைப்பார்த்த மழை ,
" நான் பார்த்துவிட்டேன், நான் பார்த்துவிட்டேன் " , என்று சத்தம் போட்டதை -
சோகத்தோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் ..!
அந்த பொண்ணு அழகாய் இருக்கிறாளென்று -
உன்னிடம் காட்டுகையில் ,
அவசரப்படேல் நண்பாவென்று மிறட்டி ,
அவ்வப்போது என் அம்மாவாகவும் -
அவதாரமெடுக்கும் அதிசயம் நீ ..!
Part 2>
என்னடா இந்நேரத்துக்கு -
காலை வணக்கம் சொல்கிறாயென்றாய் ...
உனைப்பார்த்த பின்னர்தானே -
எனது நாள் துவங்குகிறது ..!
எனக்கும் 'F9' keyக்கும் சண்டை ...
உன் மடலுக்கு காத்திருந்து காத்திருந்து -
Outlookல் 'F9' ஐ சதா தட்டியதால் -
அதற்கு தலைவலிக்கிறதாம் ..!
எப்படா கிளம்புவே என்றதர்க்கு ,
ஆறு மணிக்கு என்றாய் ...
பேய்கள் எல்லாம் '12 மனிக்கு'தானே கிளம்புமென்றதர்க்கு ,
பேயைப்போல் பாவனைசெய்து பயப்படுத்தினாய் ...
எப்படிச்செய்தாலும் எனக்கு நீ தேவதைதான் ..!
உனை பார்த்துவிட்டுப்போகலாமென -
எண்ணிக்கொண்டிருந்தேன் ,
எப்படித்தான் தெரிந்ததோ -
என்னோடு மழையும் சேர்ந்துகொண்டது ..!
குடை தளர்த்தி -
கொஞ்சம் தரிசனம் கொடு ...
ஊரிலுள்ள மழையனைத்தும் -
உனைப்பார்க்கத்தான் ஆசை ஆசையாய் பெய்கிறது ..!
அந்த மழை அழகா -
மழையில் நனையும் நீ அழகா ,
பார்க்கலாமென ஒடோடி வந்தேன் ...
அதற்குள் அவசரமாய் கிளம்பிவிட்டாய் ...
குடைமடக்கி பேருந்தினில் நுழைந்தாய் ...
இடைப்பட்ட தருணத்தில் உனைப்பார்த்த மழை ,
" நான் பார்த்துவிட்டேன், நான் பார்த்துவிட்டேன் " , என்று சத்தம் போட்டதை -
சோகத்தோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் ..!
அந்த பொண்ணு அழகாய் இருக்கிறாளென்று -
உன்னிடம் காட்டுகையில் ,
அவசரப்படேல் நண்பாவென்று மிறட்டி ,
அவ்வப்போது என் அம்மாவாகவும் -
அவதாரமெடுக்கும் அதிசயம் நீ ..!
Tuesday, November 11, 2008
Snoopy's First Anniversary
It's exactly a year ago on Nov 14, my sweet little Pup left me alone in this physical world. Snoopy is such a best friend who is very loyal, naughty with full of energy. He is little bit cranky too and i loved that character a lot. He did not deserve to die so young.
I have a new pet called Sachin now, but snoopy is the best ever friend i have in my life. Snoopy is very jealous guy who always stays with me and never allow any other person to share the love. I suffered a lot during the days whn my Niece was born. I have to spend time with her instead of spending time with snoopy.Snoopy was very jealous during these days and we always have silly fights when i turn back to him.
The emotional reaction to the death of a pet is determined by our degree of involvement with that animal. The mourning for a pet can be far more intense than for a human. The pain you are experiencing after your pet’s death is real and even crippling emotionally. You are actually mourning the death of a very close member of your immediate family. In many ways, the pet becomes an extension of our own personality. Who has not experienced that special sense of awareness and greeting when we put the key in the lock and open the door? Coming home is a major event — no matter how long we were away. We had become so used to anticipating our pet’s welcome when we arrived, but now it is insanely silent.
The death of a beloved pet is traumatic. Our pets have become significant members of the families. They are considered our adopted children, our brothers and sisters. Only those who have suffered such a loss can truly know the heartache and pain it produces.
There is an old story called Rainbow Bridge:
Just this side of heaven is a place called Rainbow Bridge.
When an animal dies that has been especially close to someone here, that pet goes to Rainbow Bridge. There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together. There is plenty of food, water and sunshine, and our friends are warm and comfortable.
All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor. Those who were hurt or maimed are made whole and strong again, just as we remember them in our dreams of days and times gone by. The animals are happy and content, except for one small thing; they each miss someone very special to them, who had to be left behind.
They all run and play together, but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance. His bright eyes are intent. His eager body quivers. Suddenly he begins to run from the group, flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster.
You have been spotted, and when you and your special friend finally meet, you cling together in joyous reunion, never to be parted again. The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head, and you look once more into the trusting eyes of your pet, so long gone from your life but never absent from your heart.
Then you cross Rainbow Bridge together.
I believe Snoopy is living happily there, eagerly waiting for the day to meet.
It is funny how a small, stupid, dumb white mass of fur can touch you for a lifetime.
Miss You Snoopy ..!
I have a new pet called Sachin now, but snoopy is the best ever friend i have in my life. Snoopy is very jealous guy who always stays with me and never allow any other person to share the love. I suffered a lot during the days whn my Niece was born. I have to spend time with her instead of spending time with snoopy.Snoopy was very jealous during these days and we always have silly fights when i turn back to him.
The emotional reaction to the death of a pet is determined by our degree of involvement with that animal. The mourning for a pet can be far more intense than for a human. The pain you are experiencing after your pet’s death is real and even crippling emotionally. You are actually mourning the death of a very close member of your immediate family. In many ways, the pet becomes an extension of our own personality. Who has not experienced that special sense of awareness and greeting when we put the key in the lock and open the door? Coming home is a major event — no matter how long we were away. We had become so used to anticipating our pet’s welcome when we arrived, but now it is insanely silent.
The death of a beloved pet is traumatic. Our pets have become significant members of the families. They are considered our adopted children, our brothers and sisters. Only those who have suffered such a loss can truly know the heartache and pain it produces.
There is an old story called Rainbow Bridge:
Just this side of heaven is a place called Rainbow Bridge.
When an animal dies that has been especially close to someone here, that pet goes to Rainbow Bridge. There are meadows and hills for all of our special friends so they can run and play together. There is plenty of food, water and sunshine, and our friends are warm and comfortable.
All the animals who had been ill and old are restored to health and vigor. Those who were hurt or maimed are made whole and strong again, just as we remember them in our dreams of days and times gone by. The animals are happy and content, except for one small thing; they each miss someone very special to them, who had to be left behind.
They all run and play together, but the day comes when one suddenly stops and looks into the distance. His bright eyes are intent. His eager body quivers. Suddenly he begins to run from the group, flying over the green grass, his legs carrying him faster and faster.
You have been spotted, and when you and your special friend finally meet, you cling together in joyous reunion, never to be parted again. The happy kisses rain upon your face; your hands again caress the beloved head, and you look once more into the trusting eyes of your pet, so long gone from your life but never absent from your heart.
Then you cross Rainbow Bridge together.
I believe Snoopy is living happily there, eagerly waiting for the day to meet.
It is funny how a small, stupid, dumb white mass of fur can touch you for a lifetime.
Miss You Snoopy ..!
Thursday, November 06, 2008
Mittu: Tale of a Parrot
( Had a story about a "Tale of Parrot" in mind and thought of writing it over a long period of time. I was sharing this with my friends and everyone has different opinions and conclusion. Few want it to be a happy ending and some accepted whtevr i hv narrated. Thanks to my frnd deepa for helping out to bring the story live and well written...)
--------------
Hari walked quickly towards the bus stand,cursing the manager who had kept him back with some extra work just given just before he started to leave for the day.He hated extra tasks,especially the ones that were given after 5.30pm.Well,who liked them?
He slowed down near the Bhai's chai shop,where he would stop for his usual cup of tea and then wait for the 6.30 bus to take him home.Today,it would have to be the 7.30 one.He called out to Bhai for the usual cup of tea,then sat down on the old bench in front of the shop.As he sat there looking at passersby,a small bird came and sat beside him-a parrot.He was at first a little surprised to find that the bird had sat beside him without any fear,but he reasoned later that it might have escaped from some house.It stood looking at him with curious eyes,just as a kid would look at an animal in the zoo.He was amused by the thought,and laughed aloud.Immediately came the booming voice of Bhai from the teashop-"What happened,Haribhai?Won't you share the joke with us?"
He gave bhai an embarassed smile and proceeded to look angrily at the bird,but there was something in its eyes which tranformed his anger into a soft simple look,and later to a smile.He and the parrot looked at each other awhile,then it flew away.He had his tea and went home,thinking about the parrot.
The next day,he was late and in a foul temper because his boss had just told him that he would have to stay back everyday for the whole of next month.As he sat at the tea-shop bench,he heard the soft flutter of wings beside him.Sure enough,there was the little bird looking at him through its round,inquisitive eyes!Somehow,he felt comforted by its presence.He started a mental conversation with the bird,communicating silently with it.To his surprise,the bird sat there through the entire course of the coversation,reacting in ways which seemed to him as being appropriate to his flow of thoughts.
Slowly but surely,the bird became his cherished companion during his brief halt at the tea-shop.He would sometimes carry a chilli in his pocket to give Mittu(for that's what he named his winged mate) , watching as it ate up the surprise gift and looked at him gratefully before flying away.He would tell his five year old son Balu about his encounter with Mittu and it became a kind of bedtime tale for him,one which never ended and never lost its charm because it was so different each day.
However,this ended him in unexpected trouble as Balu,by nature an adamant kid used to having his way,started telling him that he too wanted to play with Mittu and his Dad should somehow bring the parrot home.Mittu's friend could not even think of such a thing as imprisoning his beloved friend ,but utimately the loving father in Hari won the tug of war between his emotions.He decided that Mittu would be happier at his home than in the dusty road near the tea-shop ,where somebody might catch it or some predator may make its mid-day meal out of it.
The next day,he went to the tea-shop as usual,but there was none of the usual joy in his heart.He dsimissed his thoughts and concentrated on his plans to catch the bird.
As luck would have it,the bird did not turn up that day-as if it had guessed his thoughts and decided to keep away form him.The next day,he left early from his office,hoping that Mittu might turn up early.But Mittu was no longer there.He missed the bird now-the soft flutter of its wings,the comfort of a silent companion with whom he could share his thoughts,the innocence of its round eyes regarding him as someone special.With the bird,he was indeed a special person,not just one of the millions who went about the world and worked in jobs that could easily have been done by anyone else,men without an identity.
As days passed by,Mittu passed into oblivion.The usual chores and troubles of life ensured that he was kept busy,if not happy.But Balu never forgot the bird,as he no longer had his supply of bedtime stories.He kept pestering Daddy to buy him a bird,a talking bird.Finally,Hari went to the nearby bazaar and bought him a parrot-a small bird in a big,blue painted cage.
Balu was excited by the arrival of the bird and would not leave its side even for a while.It took quite an effort to drag him to school when the holidays were over and the school re-opened. The bird was quite normal,except in one significant way.Every day,around 7'o clock ,it would flap its wings excitedly,making a frantic attempt to come out of the cage,even hurting its beak once in the process.And it used to fall silent whenever it saw Hari.Hari,on the other hand,never cast a second glance at the bird which had been his companion for a short while in his long life. After all,he was a human with a long life and a short memory.
--------------
Hari walked quickly towards the bus stand,cursing the manager who had kept him back with some extra work just given just before he started to leave for the day.He hated extra tasks,especially the ones that were given after 5.30pm.Well,who liked them?
He slowed down near the Bhai's chai shop,where he would stop for his usual cup of tea and then wait for the 6.30 bus to take him home.Today,it would have to be the 7.30 one.He called out to Bhai for the usual cup of tea,then sat down on the old bench in front of the shop.As he sat there looking at passersby,a small bird came and sat beside him-a parrot.He was at first a little surprised to find that the bird had sat beside him without any fear,but he reasoned later that it might have escaped from some house.It stood looking at him with curious eyes,just as a kid would look at an animal in the zoo.He was amused by the thought,and laughed aloud.Immediately came the booming voice of Bhai from the teashop-"What happened,Haribhai?Won't you share the joke with us?"
He gave bhai an embarassed smile and proceeded to look angrily at the bird,but there was something in its eyes which tranformed his anger into a soft simple look,and later to a smile.He and the parrot looked at each other awhile,then it flew away.He had his tea and went home,thinking about the parrot.
The next day,he was late and in a foul temper because his boss had just told him that he would have to stay back everyday for the whole of next month.As he sat at the tea-shop bench,he heard the soft flutter of wings beside him.Sure enough,there was the little bird looking at him through its round,inquisitive eyes!Somehow,he felt comforted by its presence.He started a mental conversation with the bird,communicating silently with it.To his surprise,the bird sat there through the entire course of the coversation,reacting in ways which seemed to him as being appropriate to his flow of thoughts.
Slowly but surely,the bird became his cherished companion during his brief halt at the tea-shop.He would sometimes carry a chilli in his pocket to give Mittu(for that's what he named his winged mate) , watching as it ate up the surprise gift and looked at him gratefully before flying away.He would tell his five year old son Balu about his encounter with Mittu and it became a kind of bedtime tale for him,one which never ended and never lost its charm because it was so different each day.
However,this ended him in unexpected trouble as Balu,by nature an adamant kid used to having his way,started telling him that he too wanted to play with Mittu and his Dad should somehow bring the parrot home.Mittu's friend could not even think of such a thing as imprisoning his beloved friend ,but utimately the loving father in Hari won the tug of war between his emotions.He decided that Mittu would be happier at his home than in the dusty road near the tea-shop ,where somebody might catch it or some predator may make its mid-day meal out of it.
The next day,he went to the tea-shop as usual,but there was none of the usual joy in his heart.He dsimissed his thoughts and concentrated on his plans to catch the bird.
As luck would have it,the bird did not turn up that day-as if it had guessed his thoughts and decided to keep away form him.The next day,he left early from his office,hoping that Mittu might turn up early.But Mittu was no longer there.He missed the bird now-the soft flutter of its wings,the comfort of a silent companion with whom he could share his thoughts,the innocence of its round eyes regarding him as someone special.With the bird,he was indeed a special person,not just one of the millions who went about the world and worked in jobs that could easily have been done by anyone else,men without an identity.
As days passed by,Mittu passed into oblivion.The usual chores and troubles of life ensured that he was kept busy,if not happy.But Balu never forgot the bird,as he no longer had his supply of bedtime stories.He kept pestering Daddy to buy him a bird,a talking bird.Finally,Hari went to the nearby bazaar and bought him a parrot-a small bird in a big,blue painted cage.
Balu was excited by the arrival of the bird and would not leave its side even for a while.It took quite an effort to drag him to school when the holidays were over and the school re-opened. The bird was quite normal,except in one significant way.Every day,around 7'o clock ,it would flap its wings excitedly,making a frantic attempt to come out of the cage,even hurting its beak once in the process.And it used to fall silent whenever it saw Hari.Hari,on the other hand,never cast a second glance at the bird which had been his companion for a short while in his long life. After all,he was a human with a long life and a short memory.
Monday, November 03, 2008
தேவதைகளின் இருப்பிடம் ..!
புதுத்தோழி கிடைத்த சந்தோஷத்தில் ,
மறந்துவிட்டேனென்று -
என் இராமன் கோபித்துக்கொண்டான் ...
அவளுக்கும் உனைத்தான் பிடிக்குமென்று -
அழகாய் பொய்சொல்லி சமாளித்தேன் ..!
அவளுக்கும் துளசிமாலை பிடிக்குமெனச்சொல்லி -
பேச்சை மாற்றினேன் ,
என் கடவுளுக்கு பிடித்ததே -
உனக்கும் பிடிக்கிறதென்று அவளிடம் சொன்னாயாயென்று ,
இராமன் வம்பிழுத்தான்..!
தேவதைகளின் இருப்பிடம் தெரியுமாவென்று -
இராமனிடம் கேட்டேன் ,
தெரிந்துகொண்டே கேட்காதே -
காற்று வரட்டும் கிளம்பு என்றான் ..!
பாட்டியின் கதைகளில்தான் -
தேவதையைபற்றி கேட்டுள்ளேன் ...
இப்படித்தான் இருக்குமென்று ,
இன்றுதான் கண்டுகொன்டேன் ..!
நிலவுக்கு வயது -
இருபது கோடி ஆண்டுகளாம் ...
எனக்கு தெரிந்து -
25 வயதுதானே ஆகிறது ..!
முதல் சந்திப்பில் ,
முத்துக்களாய் உதிர்த்த வார்த்தைகள் -
நியாபகம் உள்ளதா என்றாய் ...
முகத்தை பார்ப்பதிலேயே ,
முழு நேரத்தையும் செலவழித்ததை -
எப்படிச்சொல்வேன் உன்னிடம் ..!
திருவிழாவிற்கு எல்லோரும் அலங்காரம் செய்கையில் ,
நீ மட்டும் அழகை குறைத்துக்கொண்டிருந்தாய் ?
சாமியைவிட சற்றுகுறைவான அழகில் -
இருக்கவேண்டுமென்ற நல்லெண்ணத்தில் ..!
எனக்குப்பிடித்த புத்தகம் கேட்டதற்க்கு ,
சந்திக்கும்பொழுது தருகிறேன் என்றாய் ...
புத்தகம் கேட்டதே ,
உனைப்பார்க்கத்தானென்று அறியாமல் ..!
இந்தப்புத்தகம் வாங்க -
இந்தியா செல்லவேண்டுமென்றாய் ...
அடிப்போடி பைத்தியம் ,
அடுத்த தெருவிலிருக்கும் 'Starbucks'ல் சந்திக்கத்தானென்று -
உண்மை சொன்னேன்..!
இந்தக்கவிதையெல்லாம் உபயோகமாக -
தோழியொருவள் கிடைக்குமாவென்று யோசித்தேன் ...
நானிருக்க நீயெதற்க்கு யோசிக்கவேண்டுமென்று -
திட்டித்தீர்த்தாய் ..!
கவிதைவர காரணம் கேட்டாய் ...
காதல்கொள்வதால் வரலாமென்றேன் ,
கிறுக்குப்பிடித்தாலும் வருமென்று நக்கலடித்தாய் ...
காதலும் ஓர் கிறுக்குத்தனம்தானடி ..!
காபி வரட்டும் ,
தலையில் கொட்டுகிறேன் என்றாய் ...
ஏற்கனவே ,
காதல் தேனீ கொட்டிவிட்டது ..!
போதும் விளையாட்டு -
புறப்படலாம் என்றாய் ,
நிஜமாகவே ஏதேனும் விளையாடலாமென்றேன் ...
என் விளையாட்டுப்பொருளே நீயெனச்சொல்லி -
ஏமாற்றி வென்றுவிடுகிறாய் ..!
முதன்முதலாய் தோல்விகளை -
நேசிக்க கற்றுக்கொண்டேன் ,
வென்றது நீயென்பதால் ..!
என்னடா ஒன்றுமே பேசாமல் வருகிறாயென்றாய் ...
ஆர்ப்பாட்ட பேச்சுக்கள் வேண்டாம்,
அழகிய புன்னகைகூட வேண்டாம் ,
அருகில் அமர்ந்து வா போதும் ..!
எனையும் உன் வீட்டிற்கு -
அழைத்துப்போ என்றாய் ...
பூஜையறைக்கு இன்னொரு சாமி சிலை -
வாங்கி வருவதாய் அம்மாவிற்கு செய்தியனுப்பினேன் ..!
Part 2 -->
Part 3 -->
மறந்துவிட்டேனென்று -
என் இராமன் கோபித்துக்கொண்டான் ...
அவளுக்கும் உனைத்தான் பிடிக்குமென்று -
அழகாய் பொய்சொல்லி சமாளித்தேன் ..!
அவளுக்கும் துளசிமாலை பிடிக்குமெனச்சொல்லி -
பேச்சை மாற்றினேன் ,
என் கடவுளுக்கு பிடித்ததே -
உனக்கும் பிடிக்கிறதென்று அவளிடம் சொன்னாயாயென்று ,
இராமன் வம்பிழுத்தான்..!
தேவதைகளின் இருப்பிடம் தெரியுமாவென்று -
இராமனிடம் கேட்டேன் ,
தெரிந்துகொண்டே கேட்காதே -
காற்று வரட்டும் கிளம்பு என்றான் ..!
பாட்டியின் கதைகளில்தான் -
தேவதையைபற்றி கேட்டுள்ளேன் ...
இப்படித்தான் இருக்குமென்று ,
இன்றுதான் கண்டுகொன்டேன் ..!
நிலவுக்கு வயது -
இருபது கோடி ஆண்டுகளாம் ...
எனக்கு தெரிந்து -
25 வயதுதானே ஆகிறது ..!
முதல் சந்திப்பில் ,
முத்துக்களாய் உதிர்த்த வார்த்தைகள் -
நியாபகம் உள்ளதா என்றாய் ...
முகத்தை பார்ப்பதிலேயே ,
முழு நேரத்தையும் செலவழித்ததை -
எப்படிச்சொல்வேன் உன்னிடம் ..!
திருவிழாவிற்கு எல்லோரும் அலங்காரம் செய்கையில் ,
நீ மட்டும் அழகை குறைத்துக்கொண்டிருந்தாய் ?
சாமியைவிட சற்றுகுறைவான அழகில் -
இருக்கவேண்டுமென்ற நல்லெண்ணத்தில் ..!
எனக்குப்பிடித்த புத்தகம் கேட்டதற்க்கு ,
சந்திக்கும்பொழுது தருகிறேன் என்றாய் ...
புத்தகம் கேட்டதே ,
உனைப்பார்க்கத்தானென்று அறியாமல் ..!
இந்தப்புத்தகம் வாங்க -
இந்தியா செல்லவேண்டுமென்றாய் ...
அடிப்போடி பைத்தியம் ,
அடுத்த தெருவிலிருக்கும் 'Starbucks'ல் சந்திக்கத்தானென்று -
உண்மை சொன்னேன்..!
இந்தக்கவிதையெல்லாம் உபயோகமாக -
தோழியொருவள் கிடைக்குமாவென்று யோசித்தேன் ...
நானிருக்க நீயெதற்க்கு யோசிக்கவேண்டுமென்று -
திட்டித்தீர்த்தாய் ..!
கவிதைவர காரணம் கேட்டாய் ...
காதல்கொள்வதால் வரலாமென்றேன் ,
கிறுக்குப்பிடித்தாலும் வருமென்று நக்கலடித்தாய் ...
காதலும் ஓர் கிறுக்குத்தனம்தானடி ..!
காபி வரட்டும் ,
தலையில் கொட்டுகிறேன் என்றாய் ...
ஏற்கனவே ,
காதல் தேனீ கொட்டிவிட்டது ..!
போதும் விளையாட்டு -
புறப்படலாம் என்றாய் ,
நிஜமாகவே ஏதேனும் விளையாடலாமென்றேன் ...
என் விளையாட்டுப்பொருளே நீயெனச்சொல்லி -
ஏமாற்றி வென்றுவிடுகிறாய் ..!
முதன்முதலாய் தோல்விகளை -
நேசிக்க கற்றுக்கொண்டேன் ,
வென்றது நீயென்பதால் ..!
என்னடா ஒன்றுமே பேசாமல் வருகிறாயென்றாய் ...
ஆர்ப்பாட்ட பேச்சுக்கள் வேண்டாம்,
அழகிய புன்னகைகூட வேண்டாம் ,
அருகில் அமர்ந்து வா போதும் ..!
எனையும் உன் வீட்டிற்கு -
அழைத்துப்போ என்றாய் ...
பூஜையறைக்கு இன்னொரு சாமி சிலை -
வாங்கி வருவதாய் அம்மாவிற்கு செய்தியனுப்பினேன் ..!
Part 2 -->
Part 3 -->
Thursday, October 30, 2008
I'm Matured :-)
For those sweet stupids and idiots who always tease me as kid... I'M matured, yes i am :-)
hv been to india for 2 weeks of vacation and met my sister cum friend after long time and had a few chat abt her wrk, marriage life and her kid.
Thn bck to hartford and continued my wrk ...one fine day i got a mail frm her... and this is the proof of concept for the words i mentioned in the subject.
------------------
Hei booth ...
Tx for spending few mts in b/w ur busy vacation ... blah blah blah...
I was surprised to see you this time. Hmm you are quite matured man (u r already matured guy but i meant abt your other part of childish character, which is misisng this time)You talked less, listened more. no jokes ... no talks abt chocolates, cartoons, comics, pets . no PJ's ...completely diff frm the short sweet little kid (ofcourse brothers r always kids for their sisters na) which i saw u on the initial days in cognizant (Crazy, nonstop loda loda full of energy and enthu...)...nyway gud for u and all :-)
-------------------
P.S: I'm not 100% sure whether i'm matured enuf :-)
hv been to india for 2 weeks of vacation and met my sister cum friend after long time and had a few chat abt her wrk, marriage life and her kid.
Thn bck to hartford and continued my wrk ...one fine day i got a mail frm her... and this is the proof of concept for the words i mentioned in the subject.
------------------
Hei booth ...
Tx for spending few mts in b/w ur busy vacation ... blah blah blah...
I was surprised to see you this time. Hmm you are quite matured man (u r already matured guy but i meant abt your other part of childish character, which is misisng this time)You talked less, listened more. no jokes ... no talks abt chocolates, cartoons, comics, pets . no PJ's ...completely diff frm the short sweet little kid (ofcourse brothers r always kids for their sisters na) which i saw u on the initial days in cognizant (Crazy, nonstop loda loda full of energy and enthu...)...nyway gud for u and all :-)
-------------------
P.S: I'm not 100% sure whether i'm matured enuf :-)
Friday, October 24, 2008
என் வீடு வா, என்னோடு வாழ வா …
கடல் நீளம் பெரியது ,
அதனால்தான் கப்பல் தந்தான் …
வாழ்க்கை மிக கஷ்டம் ,
அதை மாற்றவே உனைத்தந்தான் ...
சம்மதமென்றால் :
என் வீடு வா, என்னோடு வாழ வா ..!
அதனால்தான் கப்பல் தந்தான் …
வாழ்க்கை மிக கஷ்டம் ,
அதை மாற்றவே உனைத்தந்தான் ...
சம்மதமென்றால் :
என் வீடு வா, என்னோடு வாழ வா ..!
Tuesday, October 14, 2008
இப்படித்தான் இரவு பிறந்ததோ ..!
ஊரனைத்தும் உன் பின்னால் ,
பித்துப்பிடித்து அலைகிறது ...
அது எப்படி ஒன்றும் தெரியாதவள்போல் -
சாந்தமுகமாய் செல்கிறாய் ?
நகரும் பூவின் ,
நருமணம் உணரமுடியாமல் தவிக்கிறது -
வண்ணத்துப்பூச்சி ,
கொஞ்ச நேரம் ஓரிடத்தில் நின்றுகொண்டிரு ..!
உன் ஒற்றைச்சோம்பலில் ,
என் இதயம் -
ஓராயிரம் சில்லுக்களாய் ..!
"எப்படா வருவ", என்ற -
உன் வினாவிற்கு ,
அடுத்த மாதமென்று சொல்லி ;
உன் - ஆசையில் மண் தூற்றுவதைவிட ;
நாளையே வந்துவிடுவேனென்று, ஏமாற்றுவது மேல் ..!
குலதெய்வ கோவிலுக்கு போகலாமென்றார்கள் ...
உன்னை ஒருமுறை சுற்றிவந்து ,
நேர்த்திக்கடன் முடிந்ததென்று சொன்னேன் ..!
உன்னில் நனைவதர்க்காகவே ,
மழை வருகிறது ...
குடை விட்டெறிந்து ,
குதூகலம் அணிந்துகொள் .
மோட்சமடையட்டும் மழை ..!
" ஒரு ஊரில் இரண்டு தேவதைகள் ", என்று -
பாட்டி கதைசொல்ல ஆரம்பிக்கையில் ,
பொய் சொல்லாதே ஒரு தேவதைதானென்று ,
ஓரக்கண்ணால் உனைப்பார்த்து சிரித்தேன் ..!
உள்ளூர் மாப்பிள்ளை வேண்டாமென -
உன் தகப்பன் சொல்லக்கேட்டு ,
அடுத்த நாளே அனைவரும் -
பக்கத்து ஊருக்கு குடிபெயர்ந்தனர் ...!
நீ சிரிக்கையில் உலகமும் சிரிக்கிறது விளையாடுகையில்,
உனக்கு துணையாக வருகிறது .
நீ உறங்கப்போகையில் - உலகே அமைதியாகிவிடுகிறது.
இப்படித்தான் இரவு பிறந்ததோ ..!
அதிர்ஷ்டக் கற்கள் -
இருக்கிறதா தெரியாது ...
நீ தொடும் கற்கள் அனைத்தும் ,
அதிர்ஷ்டம் படைத்தவைதான் ..!
உன்வீட்டு நாய்க்குட்டி மட்டும் ,
வளரவே மாட்டேன் என்கிறது ?
பிறகுதான் விளங்கியது ,
குட்டிகளைத்தான் நீ கொஞ்சுகிறாயாம் ..!
என்வீட்டு காக்கை மட்டும் -
கொஞ்சம் வினோதமானது !
உன் வருகையை மட்டும் எதிர்பார்த்து -
கரைந்து கொண்டிருக்கிறது ..!
ஊர்சுற்றி கச்சேரி நடத்தும் -
குயில் கூட்டமனைத்தும் ,
உன்வீட்டு கூரையில் வாயடைத்த நிலையில் -
நீ பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன ..!
திருவிழாவிற்கு எல்லோரும் அலங்காரம் செய்கையில் ,
நீ மட்டும் அழகை குறைத்துக்கொண்டிருந்தாய் ?
சாமியைவிட சற்றுகுறைவான அழகில் ,
இருக்கவேண்டுமென்ற நல்லெண்ணத்தில் ..!
வெளியூருக்கு சென்று திரும்புகையில் ,
உனக்காக குச்சி மிட்டாய் வாங்கிவந்ததை கிண்டலடித்தாய் ...
எத்தனை வயதானாலும் ,
எனக்கு நீ குழந்தைதான் ..!
கடல்பார்க்க போகையில் -
மறந்துபோய் வா என்று கூப்பிட்டுவிடாதே ;
உள்செல்லும் அலையனத்தும் உன் பின்னால் வந்துவிடும் ...
அப்புறம் ஊரே வெள்ளக்காடுதான் ..!
பித்துப்பிடித்து அலைகிறது ...
அது எப்படி ஒன்றும் தெரியாதவள்போல் -
சாந்தமுகமாய் செல்கிறாய் ?
நகரும் பூவின் ,
நருமணம் உணரமுடியாமல் தவிக்கிறது -
வண்ணத்துப்பூச்சி ,
கொஞ்ச நேரம் ஓரிடத்தில் நின்றுகொண்டிரு ..!
உன் ஒற்றைச்சோம்பலில் ,
என் இதயம் -
ஓராயிரம் சில்லுக்களாய் ..!
"எப்படா வருவ", என்ற -
உன் வினாவிற்கு ,
அடுத்த மாதமென்று சொல்லி ;
உன் - ஆசையில் மண் தூற்றுவதைவிட ;
நாளையே வந்துவிடுவேனென்று, ஏமாற்றுவது மேல் ..!
குலதெய்வ கோவிலுக்கு போகலாமென்றார்கள் ...
உன்னை ஒருமுறை சுற்றிவந்து ,
நேர்த்திக்கடன் முடிந்ததென்று சொன்னேன் ..!
உன்னில் நனைவதர்க்காகவே ,
மழை வருகிறது ...
குடை விட்டெறிந்து ,
குதூகலம் அணிந்துகொள் .
மோட்சமடையட்டும் மழை ..!
" ஒரு ஊரில் இரண்டு தேவதைகள் ", என்று -
பாட்டி கதைசொல்ல ஆரம்பிக்கையில் ,
பொய் சொல்லாதே ஒரு தேவதைதானென்று ,
ஓரக்கண்ணால் உனைப்பார்த்து சிரித்தேன் ..!
உள்ளூர் மாப்பிள்ளை வேண்டாமென -
உன் தகப்பன் சொல்லக்கேட்டு ,
அடுத்த நாளே அனைவரும் -
பக்கத்து ஊருக்கு குடிபெயர்ந்தனர் ...!
நீ சிரிக்கையில் உலகமும் சிரிக்கிறது விளையாடுகையில்,
உனக்கு துணையாக வருகிறது .
நீ உறங்கப்போகையில் - உலகே அமைதியாகிவிடுகிறது.
இப்படித்தான் இரவு பிறந்ததோ ..!
அதிர்ஷ்டக் கற்கள் -
இருக்கிறதா தெரியாது ...
நீ தொடும் கற்கள் அனைத்தும் ,
அதிர்ஷ்டம் படைத்தவைதான் ..!
உன்வீட்டு நாய்க்குட்டி மட்டும் ,
வளரவே மாட்டேன் என்கிறது ?
பிறகுதான் விளங்கியது ,
குட்டிகளைத்தான் நீ கொஞ்சுகிறாயாம் ..!
என்வீட்டு காக்கை மட்டும் -
கொஞ்சம் வினோதமானது !
உன் வருகையை மட்டும் எதிர்பார்த்து -
கரைந்து கொண்டிருக்கிறது ..!
ஊர்சுற்றி கச்சேரி நடத்தும் -
குயில் கூட்டமனைத்தும் ,
உன்வீட்டு கூரையில் வாயடைத்த நிலையில் -
நீ பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன ..!
திருவிழாவிற்கு எல்லோரும் அலங்காரம் செய்கையில் ,
நீ மட்டும் அழகை குறைத்துக்கொண்டிருந்தாய் ?
சாமியைவிட சற்றுகுறைவான அழகில் ,
இருக்கவேண்டுமென்ற நல்லெண்ணத்தில் ..!
வெளியூருக்கு சென்று திரும்புகையில் ,
உனக்காக குச்சி மிட்டாய் வாங்கிவந்ததை கிண்டலடித்தாய் ...
எத்தனை வயதானாலும் ,
எனக்கு நீ குழந்தைதான் ..!
கடல்பார்க்க போகையில் -
மறந்துபோய் வா என்று கூப்பிட்டுவிடாதே ;
உள்செல்லும் அலையனத்தும் உன் பின்னால் வந்துவிடும் ...
அப்புறம் ஊரே வெள்ளக்காடுதான் ..!
Thursday, August 14, 2008
Happy Independence Day ...
Freedom is not merely the opportunity to do as one pleases; neither is it merely the opportunity to choose between set alternatives. Freedom is, first of all, the chance to formulate the available choices, to argue over them -- and then, the opportunity to choose. So let’s celebrate the true essence of freedom.
Where is India, sixty-one years after Independence?
Some say India is shining, others will tell you, India is incredible, India is the nation to reckon with in the future, but this India is still far from where she could and should be.
Everyone knows where India stands now and what has to be done to take it to future as a developed nation. Let we do our part and the future decides our stand. So I don’t want to debate or discuss those issues. This page is just to wish all my fellow citizens.
But definitely India’s indirect strength is its family oriented culture and India will be strong enough to withstand all sorts of issues until the family oriented culture remains.
This is the country which Rules the world and the future is not far away …
Wishing you all my Fellow citizens, a very Happy and Memorable Independence Day.
Where is India, sixty-one years after Independence?
Some say India is shining, others will tell you, India is incredible, India is the nation to reckon with in the future, but this India is still far from where she could and should be.
Everyone knows where India stands now and what has to be done to take it to future as a developed nation. Let we do our part and the future decides our stand. So I don’t want to debate or discuss those issues. This page is just to wish all my fellow citizens.
But definitely India’s indirect strength is its family oriented culture and India will be strong enough to withstand all sorts of issues until the family oriented culture remains.
This is the country which Rules the world and the future is not far away …
Wishing you all my Fellow citizens, a very Happy and Memorable Independence Day.
Wednesday, July 23, 2008
When you are Lost ?
Once the college days got over, all your friends will be moved to different part of the world for the jobs, some get married and busy with life...When days and years passes, slowly we lose touch and cant maintain the contact vyth everyone. Only few of the Best friends will be in the bucket list of contacts.Later when you become more responsible person both in job and life, you'll be drawing your own circle and its tough to come out though you are trying to get away.Sometimes they are just not around when you need them...it is quite an unfortunate situation if you are not hooked yet... ;-)
I was infact in such a situation couple of times, for me i found my kinda friends a lot from college to office...And as i am a freak out kinda guy, i used to be there with friends always and never want to be alone...and being abroad it is more difficult to be in touch. I simply do not know what to do. I miss all my childhood friends, school friends, college friends. Forget to wish my friends on their birthdays, wedding anniversaries etc.
Some of you will feel that you have nobody to fall back on at your work place, although they may be sweet and nice, they would not take a stab in thier chest when there is a need to...I believe that I had such friends...the true ones, the special ones...but all of us have lost touch or have very little touch with one another...This will happen to your friends too and they might find difficult to contact you... This is where you should think practically...You shouldnt feel that they are ignoring you. They might have their own problems and concerns but they definitely have a place in their heart.Wait for them or forgot abt the ego and you take the initiative to make a call...It will hurt sometimes when there is no answer...Dont worry buddy, time will heal it...
So all can take the present situation as an opportunity to open up and meet new ppl in life and be happy with the old ppl whoever still bothers to be in touch with u till now.....
Have you guys ever faced such a thing...?
P.S: Make a wishlist of your friends and give a surprise call or visit them.
I was infact in such a situation couple of times, for me i found my kinda friends a lot from college to office...And as i am a freak out kinda guy, i used to be there with friends always and never want to be alone...and being abroad it is more difficult to be in touch. I simply do not know what to do. I miss all my childhood friends, school friends, college friends. Forget to wish my friends on their birthdays, wedding anniversaries etc.
Some of you will feel that you have nobody to fall back on at your work place, although they may be sweet and nice, they would not take a stab in thier chest when there is a need to...I believe that I had such friends...the true ones, the special ones...but all of us have lost touch or have very little touch with one another...This will happen to your friends too and they might find difficult to contact you... This is where you should think practically...You shouldnt feel that they are ignoring you. They might have their own problems and concerns but they definitely have a place in their heart.Wait for them or forgot abt the ego and you take the initiative to make a call...It will hurt sometimes when there is no answer...Dont worry buddy, time will heal it...
So all can take the present situation as an opportunity to open up and meet new ppl in life and be happy with the old ppl whoever still bothers to be in touch with u till now.....
Have you guys ever faced such a thing...?
P.S: Make a wishlist of your friends and give a surprise call or visit them.
Wednesday, July 16, 2008
Miracles do happen if you believe in Love.
It was yet another Rainy evening in Hartford. A Nescafe and a Chilli Bhajji will add perfect ecstasy to the lovely weather.Made a coffee (Forgot about Chilli Bhajji as no ingredients avail) and sat on the window corner to look at the passing vehicles by.
There's a small pond formed due to recent rains on the steep slope of nearby Freeway.
The green grass and the yellow flowers with the water droplets on them is a real scenic beauty. Thought of having a walk on the road and sop for a moment in the rain but changed the mind by forecasting the cold and fever bcoz of that.
At that moment i saw 2 cute Squirrels playing each other, jumping on the pond and tree nearby. They are usually bigger one compared to squirrels seen in India. After couple of minutes one of the squirrels which look bigger than other climbed on the tree to get away from the rain for a while. The sparrow in the tree looks angry bcoz of the squirrel peeked in there. While the other one though it is smaller but very active, continued to play and seems like trying to practice swimming on the stream of water flowing there. Suddenly it got struck on the bush in the water and not able to move further. It tried harder to move his body but not able to. Slowly the water level increased and squirrel will get drown in couple of minutes if it won’t move away soon.
I could feel its lungs heating up due to inadequate dosage of oxygen in every breath. The way to the nearby tree was ajar. It looks like it was drifting back and forth from consciousness. Unable to bare the fear of death, it tried his level best to get away but its body got struck in the bush. I felt like running hard and help the squirrel but the steep hole there looks like I can’t get into that deep stream of water. Literally I felt helpless and guilty of that. The showers increased further and the other squirrel in the tree was shivering due to chillness and settled in a curvature between two branches leaving it not aware of the happening on the other side.
Now I saw the Miracle. ..
The Sparrow in the tree started amusing the squirrel in the tree. It was trying to bite the squirrel with its beak and pulling its tail. Squirrel started chasing sparrow and it fly away to nearby branch. Again it started flying on top of the squirrel's head. Now the chase began again. Sparrow flies down to the tree and the squirrel followed down but it just stays below the tree due to rain. Sparrow did the irritating thing again and again and flies near to the pond. Squirrel started chasing the sparrow again. I was feeling the intention of sparrow now. I don’t know whether the sparrow's act was intentional or it’s just playing with the squirrel. It made me curious to see without worrying about the Hot Nescafe becoming Cold Coffee.
Now the sparrow almost flies near to the bush where the other squirrel got struck and bites that squirrel’s tail too. The chasing squirrel saw this incident and looks like it got shocked of the horrible scene. It ran to the bush and was trying to peek in. The bush got some thorny sticks and slippery fungus plants.
The speed of stream water increases and it looks like both squirrels will get drowned in the water. Couple of minutes later, the bigger one finally peeked inside the bush and tried to pull the other ones tail but not able to. It was trying hard and moved here and there tensed and sniffing something on the other ones head. I was searching the sparrow, but it was not seen. I prayed god for the happy ending of this incident. Finally the bigger squirrel started biting and pulling the bush and succeeded in removing few and now it started pulling the other ones tail by its mouth. I saw it slowly pulling it out of bush. The bigger one looks like motivated and started pulling it harder now and to my surprise it literally pulled the other one out of bush and brought it to the top of the pond.
It very carefully licked the other squirrel (don’t know exactly whether its licking or biting softly to bring consciousness), sat beside it, laid its bushy tail on its body to cover and make it warmth, it was rolling on the other squirrels body, puling its tail and the next thing I knew, it was Alive. I saw the squirrel doing something out of happiness. I just punched my hand on the air. They both ran and climbed on the tree. I read such things only in the story, but literally seeing live. Wow what a gr8 miracle I saw in my lifetime.
Is everything happened was Gods act. Did the sparrow really tried to help squirrel or just played and had fun with squirrel. Anyway it shows god still has hope of remains of Love in this cruel world.
This incident however opened new insights. Yet again, love proved itself as the most outstanding healer. My falling belief about love being a weakling in the tech world has been crushed. After all, Miracles do happen if you believe in Love :)
There's a small pond formed due to recent rains on the steep slope of nearby Freeway.
The green grass and the yellow flowers with the water droplets on them is a real scenic beauty. Thought of having a walk on the road and sop for a moment in the rain but changed the mind by forecasting the cold and fever bcoz of that.
At that moment i saw 2 cute Squirrels playing each other, jumping on the pond and tree nearby. They are usually bigger one compared to squirrels seen in India. After couple of minutes one of the squirrels which look bigger than other climbed on the tree to get away from the rain for a while. The sparrow in the tree looks angry bcoz of the squirrel peeked in there. While the other one though it is smaller but very active, continued to play and seems like trying to practice swimming on the stream of water flowing there. Suddenly it got struck on the bush in the water and not able to move further. It tried harder to move his body but not able to. Slowly the water level increased and squirrel will get drown in couple of minutes if it won’t move away soon.
I could feel its lungs heating up due to inadequate dosage of oxygen in every breath. The way to the nearby tree was ajar. It looks like it was drifting back and forth from consciousness. Unable to bare the fear of death, it tried his level best to get away but its body got struck in the bush. I felt like running hard and help the squirrel but the steep hole there looks like I can’t get into that deep stream of water. Literally I felt helpless and guilty of that. The showers increased further and the other squirrel in the tree was shivering due to chillness and settled in a curvature between two branches leaving it not aware of the happening on the other side.
Now I saw the Miracle. ..
The Sparrow in the tree started amusing the squirrel in the tree. It was trying to bite the squirrel with its beak and pulling its tail. Squirrel started chasing sparrow and it fly away to nearby branch. Again it started flying on top of the squirrel's head. Now the chase began again. Sparrow flies down to the tree and the squirrel followed down but it just stays below the tree due to rain. Sparrow did the irritating thing again and again and flies near to the pond. Squirrel started chasing the sparrow again. I was feeling the intention of sparrow now. I don’t know whether the sparrow's act was intentional or it’s just playing with the squirrel. It made me curious to see without worrying about the Hot Nescafe becoming Cold Coffee.
Now the sparrow almost flies near to the bush where the other squirrel got struck and bites that squirrel’s tail too. The chasing squirrel saw this incident and looks like it got shocked of the horrible scene. It ran to the bush and was trying to peek in. The bush got some thorny sticks and slippery fungus plants.
The speed of stream water increases and it looks like both squirrels will get drowned in the water. Couple of minutes later, the bigger one finally peeked inside the bush and tried to pull the other ones tail but not able to. It was trying hard and moved here and there tensed and sniffing something on the other ones head. I was searching the sparrow, but it was not seen. I prayed god for the happy ending of this incident. Finally the bigger squirrel started biting and pulling the bush and succeeded in removing few and now it started pulling the other ones tail by its mouth. I saw it slowly pulling it out of bush. The bigger one looks like motivated and started pulling it harder now and to my surprise it literally pulled the other one out of bush and brought it to the top of the pond.
It very carefully licked the other squirrel (don’t know exactly whether its licking or biting softly to bring consciousness), sat beside it, laid its bushy tail on its body to cover and make it warmth, it was rolling on the other squirrels body, puling its tail and the next thing I knew, it was Alive. I saw the squirrel doing something out of happiness. I just punched my hand on the air. They both ran and climbed on the tree. I read such things only in the story, but literally seeing live. Wow what a gr8 miracle I saw in my lifetime.
Is everything happened was Gods act. Did the sparrow really tried to help squirrel or just played and had fun with squirrel. Anyway it shows god still has hope of remains of Love in this cruel world.
This incident however opened new insights. Yet again, love proved itself as the most outstanding healer. My falling belief about love being a weakling in the tech world has been crushed. After all, Miracles do happen if you believe in Love :)
Subscribe to:
Posts (Atom)